Στον αστερισμό των γεροπαραλημένων ερωτύλων πολιτικών

Γέλασαν με την καρδιά τους οι Γάλλοι, βλέποντας στην τηλεόραση την προηγούμενη βδομάδα τον γνωστό "γυναικά" 77 χρονο τέως Πρόεδρο Ζακ Σιράκ να σαλιαρίζει με μία νεαρή σοσιαλίστρια πολιτικό, μπροστά στα μάτια της συζύγου του Μερναντέτ, σε εκδήλωση στηνπόλη Correze όπου μιλούσε η τελευταία..

Το βίντεο δείχνει έναν γεροπαραλημένο άνθρωπο, που κάνει σαν τρελός για να καθίσει δίπλα του μια νεαρή κυρία. Αναγκάζονται οι παρατρεχάμενοί του να της φέρουν καρέκλα στο πλάϊ του!! Και μετά να αρχίσει το κουβεντολόϊ μαζί της γελώντας σαν ηλίθιος, την ώρα που μιλάει κάποιος στο ακροατήριο..και μάλιστα όταν αυτός ο κάποιος είναι η γυναίκα του, η οποία συχνά πυκνά σταματάει την ομιλία και γυρίζει πίσω για τον επιπλήξει...ενώ αυτός πέρα βρέχει!!!

Πέραν του γελίου του θέματος και του γαργαλιστικού του βίντεο που παίχτηκε στην Γαλλική τηλεόραση, για να το βλέπουν και χασκογελάνε κοινό, δημοσιογράφοι και νύν υπουργοί του Σαρκοζί, αναρωτιέμαι., πώς άτομα με το χαρακτήρα και την ελαφρότητα του παραπάνω ηλικιωμένου, άσκησαν εξουσία κάποτε πάνω στον πλανήτη...πήραν αποφάσεις και διαμόρφωσαν τις παγκόσμιες εξελίξεις. Και μη μου πείτε ότι το έπαθε τώρα στα τελευταία του. Οχι, ο άνθρωπος είναι γνωστός "μπήχτης" από τα νειάτα του... Εναν τέτοιο άνθρωπο, τουλάχιστον όπως τον βλέπω σε αυτό το βίντεο, δεν θα τον εμπιστευόμουνα ούτε για να μου πλύνει .... τ'αυτοκίνητο.

Μετά και τις τελευταίες ρόζ αποκαλύψεις για το άλλο ραμολιμέντο με το βαμμένο κομοδινί μαλλί, τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, εικλικρινά απορώ και εξίσταμαι με την ανοχή των πολιτών. Δεν μπορεί. Ντοπαρισμένοι πρέπει νάμαστε όλοι. Η τόσο ανίσχυροι και απονευρωμένοι, που βιώνουμε την χειρότερη μορφή δικτατορίας και δεν το έχουμε ούτε καν καταλάβει...! Τη δικτατορία των ηλίθίων. Οι πολίτες παρακολουθούν τα τεκτενόμενα, έχουν συνηθίσει στο σκάνδαλο κάθε είδους, την ανηθικότητα, την ξεφτίλα των πολιτικών τους ταγών, τη θεωρούν φυσική, τη διασκεδάζουν, κάποιοι μπορεί και να τη ζηλεύουν ενδόμυχα ή να την έχουν ως πρότυπο. Ολα επιτρέπονται και όλα συγχωρούνται ή πάντως ξεχνιούνται τόσο εύκολα όταν έρχεται η ώρα της κάλπης. Κι αυτό γιατί υπάρχει μια έχοχη συνωμοσία συγκάλυψης... Σε αυτό πρωτοστατούν φυσικά τα ΜΜΕ...

Μήπως τελικά κάτι τέτοια ραμολιμέντα βολεύουν και εξυπηρετούν τα μεγάλα κέντρα λήψης αποφάσεων? Μαριονέττες θέλουν οι άνθρωποι. Οχι πολιτικούς ηγέτες. Γιατί την ώρα που αυτοί το "γλεντάνε", οι άλλοι βρίσκουν την ευκαιρία να περνάνε πολιτικές ...

Του πλανήτη το κάγκελο δηλαδή...